Bir metro grevi kendi başına yeterince kötüdür, ancak bunu bir demiryolu grevi ile birleştirirseniz, 1989’dan bu yana meydana gelen en büyük grev olması beklendiğini görebilirsiniz.
Bu hafta ulaşım da aksamalar büyük olacak. Peki neden grevler var?
Bu anlaşmazlıkların her ikisinin de merkezinde, hem Transport for London (TfL) hem de Network Rail’in değişmesini ve tasarruf etmesini isteyen hükümet var.
Bu, çalışma uygulamalarında kesintileri ve değişiklikleri içeriyor.
Tasarruf neden gereklidir? Hükümet, pandeminin etkisinin, yeni gerçeklikle başa çıkmak için ulaşımın kendisini yeniden şekillendirmesi gerektiği anlamına geldiğini söylüyor.
Hükümet, evden çalışmaya daha geniş bir geçişin, trenlerde yaklaşık “%25 daha az bilet satışı” ile sonuçlandığını iddia ediyor.
Ayrıca, vergi mükellefinin demiryollarını “hane başına 600 sterline eşdeğer 16 milyar sterlinlik bir maliyetle” çalışır durumda tutmak için adım atması gerektiğini de söylüyor.
Ancak demiryollarındaki modernleşme gündemi yeni değil ve uzun yıllardır devam ediyor.
Hükümetin 2016’da Güney Trenlerinde korumayı kaldırarak ve şoförün kapıları kapatmasını sağlayarak ne yapmaya çalıştığına bir bakın.
Çok, çok sayıda grev vardı ve sonunda taşıtlar bir hizmet için Southern’e güvenemezdi.
Diğer ulaşım yorumcuları da yolcu sayısındaki düşüşün kırmızı bir ringa balığı olduğunu ve sayıların pandemi öncesi seviyelere yakın bir yere geri döndüğünü söylüyor.
Trenlerdeki bu tartışmaya ek olarak, sendikaların maaş artışı talebi de var.
Bayilikler ortadan kalktığından ve demiryolu operatörlerine National Rail sözleşmelerinde tren işletmek için %2 ücret ödendiğinden, demiryolu endüstrisi şu anda esasen kamulaştırılmıştır.
Herhangi bir maaş artışı için Hazine ile anlaşmaya varılması gerekecek, ancak devlete ait Network Rail’e (NR) harcamalarını 2 milyar sterlin azaltması söylendi.
NR, çalışma uygulamalarını modernize etmek ve çok vasıflı bakım ekipleri ile esnek kadro oluşturmayı tanıtmak istiyor.
Tüm bunların arka planında hükümet, demiryolu endüstrisini değiştirmek ve Great British Railways’i (GBR) başlatmak istiyor.
GBR, NR’nin bakım rolünden daha büyük bir gözetim rolüne sahip olacak ve ayrıca tavizler yoluyla hizmetlerin sözleşmesini denetleyecek.
Bu nedenle sendikaların zamanlaması kasıtlıdır ve bu yeni organizasyonu ve gelecekteki tasarrufları şekillendirebilir.
Londra Belediye Başkanı Sadiq Khan, emekli maaşlarının gözden geçirilmesi de dahil olmak üzere tasarruf yapmayı kabul etti ve TfL şu anda emeklilik fonuna yılda yaklaşık £360 milyon ödüyor.
Bu iki ihtilafta da gidilecek çok, çok uzun bir yol var.
Daha geniş resim, endüstrinin yol ayrımında olduğu ve nasıl şekilleneceği, bu anlaşmazlıkların nasıl çözüleceğine bağlı olacaktır.
Tarihten gelen uyarı, Güney anlaşmazlığının 18 ay sürdüğü yönünde.
Kaynak:BBC
